- Aki! - powiedziałem głośno. - Ej, spokojnie. Zabolało? Jak nie chcesz, nie musisz mi o tym opowiadać. - zostawiłem swoje rzeczy, szybko zapiąłem koszulę na dwa guziki, poszedłem za nim i delikatnie złapałem go za ramię. - Przewrócisz się zaraz.

Zszokowany spojrzałem na chłopca. W ostatniej chwili podłożyłem rękę pod jego głowę, żeby się nie uderzył. Sprawdziłem jego puls i oddech. Wszystko było w normie. Wziąłem Akiego na ręce (na szczęście nie był zbyt ciężki) i przeniosłem go do swojego łóżka. Nie wiedziałem gdzie jest gabinet pielęgniarki. Stwierdziłem, że najpierw muszę spróbować ocucić chłopaka, a jeśli za kilka minut się nie obudzi, trzeba będzie poszukać pomocy. Delikatnie położyłem go u siebie na łóżku i zdjąłem z niego koszulę. Namoczyłem ręczniczek wodą (mineralną, bo innej nie miałem pod ręką) i położyłem go na czole Akiego. Potem lekko polałem jego jego twarz, ręce i klatkę wodą. Usiadłem obok niego i spoglądałem na reakcje, co chwilę sprawdzając oddech nowego kolegi. Nie wiedziałem co się tak nagle stało. Miałem wyrzuty sumienia, że w ogóle zapytałem o te przeklęte blizny. Zacisnąłem pięści i starałem się nie spanikować. Miałem nadzieję, że chłopak szybko wróci do siebie.

Ostatnio edytowany przez Sindre Rain (2010-07-06 18:31:31)

- W końcu się obudziłeś! - odetchnąłem z ulgą. Zauważyłem jego spojrzenie. - Zemdlałeś.. przyniosłem Cię na moje łóżko i lekko oblałem wodą, żebyś szybciej się ocknął. No, a koszulę zdjąłem, żeby się nie pomoczyła... - podałem mu jego ubranie. - Przestraszyłem się, kiedy tak nagle upadłeś na podłogę. Zaniósłbym Cię do pielęgniarki, ale yy... nie wiem gdzie jest gabinet. - Dopiero teraz zwróciłem uwagę na resztę blizn i jego chude ciało. Przez chwilkę patrzyłem na jego tors. - Jak się czujesz? - zapytałem - Mocno się poobijałeś?

- Aki.. poczekaj. Chyba powinieneś jeszcze trochę poleżeć... - stwierdziłem niepewnym głosem - Często zdarza Ci się zemdleć? - zapytałem. Chciałem czegoś się o nim dowiedzieć, jakoś wybrnąć rozmową z tej dziwnej atmosfery, ale niezbyt wiedziałem jak. Coś mi się wydaje, że trochę go przestraszyłem.. - Może odprowadzę Cię do pokoju, hm? Boję się zostawić Cię bez opieki.

Wstałem i szybkim krokiem podszedłem do chłopaka.
- Nie martwię się, że się zgubisz, tylko że coś Ci się stanie - stanąłem przed nim nie pozwalając mu iść dalej. - Będę spokojniejszy jeśli jeszcze trochę z Tobą zostanę i upewnię się, że nic Ci nie jest. Wiesz, raczej nie usłyszę jeśli znów zemdlejesz, tym razem leżąc w swoim łóżku, kiedy ja będę w pokoju obok.

Przez chwilę myślałem czy iść za nim. Na jego miejscu pewnie walnąłbym takiego upartego typka. W sumie, mógłbym poczekać do jutra i spróbować wtedy z nim pogadać.. Kurde, zrażę go całkiem do siebie i tyle z tego będzie. Kij z tym. Idę do niego. Zapukałem i, nie słysząc odpowiedzi, delikatnie uchyliłem drzwi pokoju nr 5.
Ciekawe, jak szybko ten chłopak mnie znienawidzi.

- Palisz - stwierdziłem na "przywitanie". On chyba po prostu lubi sobie niszczyć zdrowie i skórę. Wszedłem do pokoju i zamknąłem za sobą drzwi. - Akurat trafiłeś na moje godziny zbytniego martwienia się o nieznajomych mdlejących mi przed oczami. I dodatkowo trujących się jakimś śmierdzącym ciulstwem. - wykrzywiłem się trochę, bo silniej poczułem zapach papierosa. Cóż, nie będę wymagał żeby przestał palić w jego własnym pokoju.

- Ych, dobra, jak chcesz. I tak nie zmuszę Cię do rozmowy. - podszedłem do niego, wyciągnąłem z kieszeni wizytówkę z numerem telefonu i położyłem obok chłopaka - Odezwij się, jeśli nabierzesz ochoty żeby się poznać, albo byś się źle poczuł. - odwróciłem się i skierowałem do wyjścia. Wróciłem do swojego pokoju, poprawiłem zapiętą byle jak wcześniej koszulę, dokończyłem czyszczenie sprzętu i wybrałem się na dwór, żeby przemyśleć dzisiejsze wydarzenia, i poszukać w najbliższej okolicy jakiś fajnych miejscówek do robienia zdjęć.

Ostatnio edytowany przez Sindre Rain (2010-07-07 17:55:24)